Φωτογραφίες από τις εκδηλώσεις για την επέτειο της 25ης Μαρτίου 2015

Με την ποίηση πολεμάμε τον ρατσισμό Η 21η Μαρτίου έχει οριστεί ως Διεθνής Ημέρα για την εξάλειψη των φυλετικών διακρίσεων και του ρατσισμού. Ταυτόχρονα έχει οριστεί και ως Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης.

ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ Δ.Σ ΝΗΣΙΟΥ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΤΗΚΑΝ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΗΣ  Ουαρσάν Σάιρ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΑΝ (ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΔΕΙΓΜΑ ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΑΥΡΙΟ ΟΙ ΖΩΓΡΑΦΙΕΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ. ΠΩΣ ΑΦΟΥΓΡΑΖΟΝΤΑΙ ΤΟΝ ΡΑΤΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ)
α) Δημιουργία ψηφιακών παρουσιάσεων που «εικονογραφούν» τους στίχους ενός ποιήματος.
 β) Δημιουργία καλλιγράμματος (σχηματικού ποιήματος).

Η Ουαρσάν Σάιρ γεννήθηκε στην Κένυα και μεγάλωσε

View more presentations or Upload your own.

«Κανένας δεν αφήνει την πατρίδα του, 
εκτός αν πατρίδα είναι το στόμα ενός καρχαρία
τρέχεις προς τα σύνορα μόνο όταν βλέπεις
ολόκληρη την πόλη να τρέχει κι εκείνη
οι γείτονές σου τρέχουν πιο γρήγορα από σένα
με την ανάσα ματωμένη στο λαιμό τους
 το αγόρι που ήταν συμμαθητής σου
κρατά ένα όπλο μεγαλύτερο από το σώμα του
αφήνεις την πατρίδα
μόνο όταν η πατρίδα δε σε αφήνει να μείνεις.
κανένας δεν αφήνει την πατρίδα εκτός αν η πατρίδα σε κυνηγά
φωτιά κάτω απ΄ τα πόδια σου
ζεστό αίμα στην κοιλιά σου
δεν είναι κάτι που φαντάστηκες ποτέ ότι θα έκανες
μέχρι που η λεπίδα χαράζει απειλές στο λαιμό σου
και ακόμα και τότε ψέλνεις τον εθνικό ύμνο
ανάμεσα στα δόντια σου
και σκίζεις το διαβατήριό σου σε τουαλέτες αεροδρομίων
κλαίγοντας καθώς κάθε μπουκιά χαρτιού
δηλώνει ξεκάθαρα ότι δεν πρόκειται να γυρίσεις
πρέπει να καταλάβεις
ότι κανένας δε βάζει τα παιδιά του σε μια βάρκα
εκτός αν το νερό είναι πιο ασφαλές από την ξηρά κανένας δεν καίει τις παλάμες του
κάτω από τρένα, ανάμεσα από βαγόνια
κανένας δεν περνά μέρες και νύχτες στο στομάχι ενός φορτηγού
τρώγοντας εφημερίδες
εκτός αν τα χιλιόμετρα που ταξιδεύει
σημαίνουν κάτι παραπάνω από ένα ταξίδι.
κανένας δε σέρνεται
κάτω από φράχτες
κανένας δε διαλέγει τα στρατόπεδα προσφύγων
ή τον πλήρη σωματικό έλεγχο σε σημεία
όπου το σώμα σου πονούσε
ή τη φυλακή,
επειδή η φυλακή είναι ασφαλέστερη
από μια πόλη που φλέγεται
και ένας δεσμοφύλακας το βράδι
είναι προτιμότερα από ένα φορτηγό
γεμάτο άντρες που μοιάζουν με τον πατέρα σου
κανένας δε θα το μπορούσε
κανένας δε θα το άντεχε
κανένα δέρμα δε θα ήταν αρκετά σκληρό
για να ακούσει τα:
γυρίστε στην πατρίδα σας μαύροι
πρόσφυγες
βρομομετανάστες
ζητιάνοι ασύλου
που ρουφάτε τη χώρα μας
αράπηδες με τα χέρια απλωμένα
μυρίζετε περίεργα
απολίτιστοι
κάνατε λίμπα τη χώρα σας 
και τώρα θέλετε
να κάνετε και τη δική μας
να κολυμπήσεις ωκεανούς
να πνιγείς
να σωθείς
να πεινάσεις
να εκλιπαρήσεις
να ξεχάσεις την υπερηφάνεια
η επιβίωσή σου είναι πιο σημαντική
κανένας δεν αφήνει την πατρίδα εκτός αν η πατρίδα είναι
μια ιδρωμένη φωνή στο αυτή σου
που λέει
φύγε,
τρέξε μακριά μου τώρα
δεν ξέρω τι έχω γίνει
αλλά ξέρω ότι οπουδήποτε αλλού
θα είσαι πιο ασφαλής απ΄ ό,τι εδώ»

Αποκριάτικος χορός στο Σχολείο και έθιμο Λάμκας

3d Ζωγραφική από τους Μαθητές του Δ.Σ ΝΗΣΙΟΥ

                      

                    

                              

                     

Σχολικός εκφοβισμός

Οι μαθητές ζωγραφίζουν ενάντια στο φαινόμενο του bylinig 

Καλλιτεχνικές δημιουργίες στα Εικαστικά.